هر علتی که از نیاز جنسی انسان بکاهد، بی میلی جنسی تلقی می شود و نیاز جنسی هم مانند سایر نیازهای مادی انسان، اغنا شونده و اخلال پذیر است. به طور متوسط هر انسان سالم، نیاز دارد هفته ای یک تا دوبار رابطه جنسی بر قرار کند. این بدان معنا نیست که بیش از این مقدار یا کمتر از آن بیماری تلقی شود ولی حد معمول آن به این صورت است. اگر کسی (در حالت نرمال زندگی) میل به برقراری رابطه با همسر خود نداشته باشد و این عدم ارتباط از 40 روز تجاوز کند، باید به درمان آن بپردازد. حالت نرمال زندگی یعنی اینکه زن و شوهر در کنار هم و در خانه خود هستند و هیچ عاملی مانع ارتباط جنسی آنها نباشد. توجه به این موضوع نیز ضروری است که آیا بی میلی جنسی فقط نسبت به همسر اتفاق افتاده یا فرد نسبت به همه افراد جنس مخالف چنین حسی دارد.
گاهی اوقات بی میلی جنسی در مردان از رفتار ها و اتفاق های طول روز سرچشمه می گیرد. نداشتن تمرکز کافی در طول روز و به وجود آوردن مسائل و مشکلات چندان بی تائثیر نمی باشد در بروز این مشکل. در مردان مبتلا به بی میلی جنسی، در صورتی که بیماری آشکاری مانند بیماری قلبی عروقی، دردهای مزمن و نظایر آن وجود نداشته باشد، باید غدد جنسی، هیپوفیز و تیرویید از نظر اختلال های هورمونی احتمالی بررسی شود. همچنین بی میلی جنسی در مردان به علت بیماری های روان پزشکی مانند افسردگی و اختلال های اضطرابی به وفور مشاهده می شود.
بی میلی جنسی در مردان
بی میلی جنسی بدون علت جسمی
دکتر کاظم فروتن دانشیار دانشگاه شاهد و رئیس کلینیک سلامت خانواده می گوید: "گروه عمده ای از مردان که به علت بی میلی جنسی به کلینیک مراجعه می کنند، به بیماری های جسمی یا روانی دچار نیستند و علت بی میلی جنسی در آنها را باید در مسایل دیگری جست وجو کرد. بسیاری از مردانی که با بی میلی جنسی مراجعه می کنند، وقتی با دقت بیشتری بررسی می شوند، گاه به اختلال جنسی هم زمان دیگری مبتلا هستند. به عنوان نمونه، مردانی که به ناتوانی جنسی و اختلال در نعوظ دچار هستند، در صورتی که برای درمان آن اقدام نکنند، به تدریج میل و رغبت خود را به روابط زناشویی از دست می دهند."
به گفته وی:"ناسازگاری های زناشویی نیز از علل دیگری است که ممکن است باعث مهار و سرکوب میل جنسی در مردان شود."
دکتر فروتن اضافه کرد:"انواع و اقسام استرس ها نیز از دیگر علل مهم کاهش میل جنسی در مردان به شمار می روند. عدم اعتماد به نفس، استرس های شغلی، اختلال های خواب، استرس تولد فرزند ناخواسته، استرس های اقتصادی و نظایر اینها فرد را به بی میلی جنسی دچار می کند. گاهی اوقات، بی میلی جنسی در مردان، ثانویه به بی میلی جنسی همسران آنهاست. ناهماهنگی در مسایل جنسی زن و شوهر از جمله مواردی است که باید با مشاوره به موقع زوجین به رفع یا کاهش آن اقدام کرد.
مصرف برخی داروها، سیگار، الکل و مواد مخدر از دیگر علل ابتلا به بی میلی جنسی در مردان است. افزایش سن از جمله علل دیگری است که به طور طبیعی باعث کاهش تدریجی میل جنسی در مردان می شود.
تمایلات جنسی | افزایش میل جنسی مردان
باید توجه داشت که آراستگی و توجه زنان به ظاهر خود نقش عمده ای در میزان تمایلات جنسی همسران آنها دارد. بدیهی است که ذائقه جنسی، مانند اشتها به غذا خوردن، تابع برخی ویژگی های ظاهری زوجین است و همچنان که رنگ، بو، طعم و ظرف غذا در افزایش اشتها نقش مهمی دارد، توجه زنان به ظاهر و پوشش خود نیز در میزان تمایلات شوهران آنها اثرگذاراست."
به طور کلی چنانچه ذکر شد بی میلی جنسی در 90 درصد موارد، منشا روحی دارد و 10 درصد علت جسمی. مهمترین عامل کاهش میل جنسی در مردان (از عوامل جسمی و غیر روحی)، کاهش تستوسترون (یا همان هورمون مردانه) است.
ارتباط هورمون تستوسترون با کاهش و افزایش میل جنسی مردان
دکتر محمدرضا صفری نژاد، رييس انجمن علمي سلامت خانواده ايران با بیان اینکه «سردسته علائم کمبود هورمون تستوسترون کاهش میل جنسی است.» هشدار داد:« با تجویز اشتباه این هورمون فرد دچار اختلال در عملکرد جنسی و از بین رفتن بیضه ها می شود.»
وی گفت:«آندروژن ها هورمون های مردانه ای هستند که سردسته این هورمون ها تستوسترون است و از بدو شروع زندگی نقش خاصی در زندگی مردان داشته و موجب ایجاد خصوصیات جنسی ثانویه مثل پيدايش مو در صورت پسران و تغيير آهنگ صدا می شود.»
وی ادامه داد:«ترشح هورمون تستوسترون در پسران از سن 13 سالگی افزایش پیدا می کند. در صورتی که فردی مشکوک به کم کاری غدد جنسی باشد از همین سن برای بررسی وضعیت وی اقدام می کنیم.»
این استاد دانشگاه علوم‌پزشكي ارتش ادامه افزود:«کم کاری هورمون های مردانه به دو نوع کم کاری اولیه و ثانویه تقسیم شده و در کم کاری نوع اولیه که از بدو زندگی شروع می شود این هورمون هیچ وقت ترشح نمی شود و در کم کاری ثانویه هورمون تسترون فرد بعد از گذشت دوران بلوغ بنا به دلایلی دچار کم کاری می شود مثل ضربه به بیضه ها و یا مثل بیماری عفونت اوریونی بیضه (اورکیت اوریونی) که والدین بایستی توجه ویژه ای به آن بکنند و باید گفت در 30 درصد موارد یکی از بیضه ها را دچار می کند و از بین می برد و گاهی اوقات گرفتاري بيضه‌ها در اريون دو طرفه بوده و هر دو بيضه را گرفتار مي کند که در آن بيمار بعلت از بين رفتن هر دو بيضه دچار کم‌کاري بيضه‌ها خواهد شد بنابراین خانواده ها بایستی دقت داشته باشند که برای پیشگیری از این بیماری فرزند خود را واکسینه کنند. بنابراین باید گفت کم کاری غدد جنسی در مردان بنا به علل مختلفی اتفاق می افتد و هر بیماری که منجر به آسیب به غدد هیپوفیز و بیضه ها شود سبب کم کاری غدد جنسی در مردان خواهد شد.»
وی ادامه داد:«هورمون تستوسترون در مردان دو نقش بزرگ دارد اول اینکه با وجود این هورمون عملکرد جنسی یک مرد طبیعی می ماند و دیگر اینکه ایجاد نطفه در بیضه ها تا حدودی نیاز به این هورمون دارد و بدون این هورمون کیفیت منی مرد پایین می آید و بررسي‌ها نشان داده‌اند که تستوسترون باعث افزايش تمايلات جنسي، افزايش دفعات فعاليت جنسي و افزايش تعداد نعوظ شبانه مي گردد.
افرادی که این هورمون را از دست می دهند عملکرد جنسی آنها مختل می شود که سردسته علائم کمبود هورمون تستوسترون کاهش میل جنسی است و برخی آن را با اختلال نعوظ اشتباه می گیرند و با تجویز اشتباه این هورمون گویی سم وارد بدن این افراد می شود درست مثل ورزشکارانی که برای بدنسازی مقادیر زیادی هورمون های مردانه برای آنها تجویز می شود که به دنبال آن 2 اتفاق ناگوار اختلال در عملکرد جنسی و از بین رفتن بیضه ها در آنها بروز می کند و پس از مدتي، بيضه‌ها كوچك شده و از بين مي روند و فرد هم توانائي جنسي خود را از دست مي دهد و هم توانائي باروري يا بچه دار شدن خود را و باید گفت تنها 2 درصد از مردانی که با اختلالات عملکرد جنسی مراجعه می کنند مشکل آنها علل هورمونی دارد و باید برای آنها این هورمون تجویز شود.»
درمان باید به موقع باشد
در پایان دکتر فروتن معتقد است: "علل بی میلی جنسی در مردان هرچه که باشد نیازمند بررسی و درمان به موقع است. بی میلی های جنسی در مردان را به خوبی می توان با شناسایی و رفع علل زمینه ساز آن درمان کرد. نکته مهم در درمان بی میلی جنسی مردان این است که مبتلایان به بی میلی جنسی نباید خودسرانه به دارودرمانی اقدام کنند زیرا علاوه بر عوارضی که این گونه داروها در صورت مصرفی بی رویه دارند، گاه به علت بی توجهی به منشأ بی میلی جنسی بی اثر خواهند بود یا به صورت مقطعی اثر می کنند. نکته مهم دیگر این که فرد مبتلا به بی میلی جنسی نباید به این اختلال، بی توجه باشد زیرا ترک یا کاهش روابط زناشویی به علت این اختلال، شدت بی میلی جنسی را افزایش می دهد و فرد را در آینده به بحران های جدی زندگی زناشویی دچار می کند."
آنلاین سلامت