علت و درمان حساسیت چشم به نور

علت حساسیت چشم به نور 

فوتوفوبیا به معنای هراس یا گریز از نور است. فوتو فوبی را حساسیت چشم ها به نور نیز می گویند. شخص مبتلا به فوتوفوبیا نمی تواند نور و روشنایی را تحمل کند. اگر چشم های کسی نسبت به نور حساسیت شدیدی داشته باشد، هنگام مواجهه با روشنایی، چشم های خود را تنگ کرده و یا می بندد. هر فردی ممکن است در طول زندگی خود حساسیت های مختلفی داشته باشد. حساسیت به نور یکی از انواع این حساسیت ها می باشد. البته تا حدی که این حساسیت شما را اذیت نکند مشکلی ندارد ولی زمانی که در زندگی شما مشکل ایجاد کند به عارضه تبدیل می شود. دلایل زیادی باعث حساسیت چشم ها به نور می شوند، اما مهم ترین آن ها وجود یک بیماری زمینه ای در فرد است که فوتوفوبی از علائم آن می باشد و خودش یک بیماری محسوب نمی شود.حساسیت چشم ها به نور در هر سنی می تواند بروز کند.

علائم فوتوفوبی

تعدادی علامت قابل مشاهده برای تشخیص حساسیت چشم ها به نور وجود دارد که عبارتند از
- احساس ناراحتی چشم ها
- بستن چشم ها
- تنگ کردن چشم ها
- سوزش چشم ها
- اشک ریزش زیاد
در زمان حساس شدن چشم ها به نور چه وقت به پزشک مراجعه کنیم
۱. ناگهان چشمان به نور چراغ حساس شده و ناراحتی بیش از یک ساعت ادامه دارد.
۲. درد یا فشار در چشمان احساس شده یا هاله‌ای رنگی به دور چراغ‌ها دیده می‌شود.
۳. حساسیت چشمان به نور مرتباً زیاد شده یا این حساسیت مانع انجام کارهای روزانه شده است.

علل فوتوفوبی ( حساسیت چشم به نور)

قطعا در پیشگیری و کنترل حساسیت به نور، باید به بررسی عوامل سبب ساز آن توجه کرد، که در صورت نورگریزی ناشی از عفونتها التهابات چشمی و یا خشکی چشم با درمان این ناهنجاری‌ها، حساسیت‌ به نور نیز بر طرف می‌گردد، درصورت نورگریزی به سبب مصرف برخی داروها با قطع مصرف‌،‌ این عارضه از بین می‌رود.

حساسیت به نور همچنین یکی از پیامدهای استفاده نادرست از لنزهای تماسی و یا استقرار طولانی در برابر نور خورشید می‌باشد،‌افرادی که عملهای جراحی (اصلاح عیوب انکساری چشم مثل  لیزیک ،‌لازک) نیز داشته‌اند دچار این حساسیت می‌شوند که باید در روزهای اولیه جراحی تحت مراقبت قرار گیرند.

عدم تحمل نور درخشان از عوارض پیری هم می‌تواند باشد. در افراد مسن‌تر از ۴۰ سال ناراحت‌ شدن چشم در اثر بازتاب نور مثلاً از روی شیشه یا آب دریا یا برف چیز شایعی است. این به‌خاطر پیر‌شدن عدسی چشم است که ضخیم‌ تر یا کدرتر شده و نور را پراکنده کرده و شدیدتر نشان می‌دهد.

علت کمتر شایع دیگر تخریب سلول‌های حساس به نور است که در حالت عادی تطابق چشم به نور را آسان می‌کنند. این ناراحتی در میان سالخوردگان شایع‌تر است. همچنین حساسیت به نور می‌تواند یکی از علائم اولیه آب سیاه چشم باشد، گرچه در این حالت معمولاً با اختلال و درد همراه است.

دلایل مختلفی باعث ابتلای یک فرد به فوتو فوبیا می شوند. فوتوفوبی یک بیماری یا اختلال نیست، بلکه علامت یک بیماری یا اختلال است، به عنوان مثال عفونت یا التهاب چشم ها می تواند باعث فوتوفوبی شود.

همچنین فوتوفوبی می تواند علامت یک بیماری دیگر مثل سردرد شدید، سردرد میگرنی و یا یک بیماری ویروسی باشد.

رنگ چشم فرد نیز در حساسیت او نسبت به نور موثر است. افرادی که چشم های روشن تری دارند در مقایسه با افرادی که چشم های تیره تری دارند، دچار سطوح مختلفی از حساسیت به نور می شوند.

گفته می شود وجود رنگدانه کمتر در چشم های روشن باعث ابتلای بیشتر به حساسیت نوری می شود و وجود رنگدانه بیشتر در چشم های تیره باعث حفاظت از چشم ها در مقابل نور زننده مثل نور درخشان خورشید می گردد. گاهی اوقات فوتوفوبی با مشکلات و بیماری هایی مثل بوتولیسم، ورم ملتحمه، التهاب قرنیه، التهاب عنبیه چشم و ... همراه است.

درمان فوتوفوبی

اولین و بهترین روش درمان فتوفوبی ، شناسایی علت زمینه ای آن است. در بیشتر موارد،اگر علت زمینه ای را درمان کنید، میزان حساسیت به نور کم شده و فوتوفوبی از بین می رود.

 هر نوع حساسیت ناگهانی چشم باید هرچه زودتر به پزشک نشان داده شود. چون اگر مثلاً علت آن آب سیاه چشم باشد، هرچه زودتر درمان را شروع کنید، چشم سلامت خود را بیشتر حفظ خواهد کرد. اگر در تطابق چشم از نور روشن به نور کم، مثلاً هنگام رانندگی، مشکل دارید، ممکن است علامت اخطاری برای تخریب سلول‌های حساس چشم باشد. متأسفانه،بیشتر انواع این گرفتاری به‌خوبی درمان نمی‌شوند و ممکن است به عدم دید مستقیم منجر گردند. اما اگر فقط حساسیت زیادی چشم به نور دارید، نکات زیر را رعایت کنید. 
گاهی عفونت چشم‌ها باعث فوتوفوبی است و چشمان فرد بیش از حد معمول در فضای باز به نور حساسیت نشان می‌دهد. در این شرایط موقع راه‌رفتن فرد مجبور است چشمانش را ببندد یا به زور آنها را باز نگه ‌دارد و مدام دچار اشک‌ریزش و قرمزی چشم و سردرد می‌شود. به عنوان مثال استفاده از محصولات آرایشی غیراستاندارد و آلوده یکی از مهم‌ترین عوامل عفونت چشم‌هاست که علاوه بر حساسیت شدید به نور، چشم‌ها قرمز، دردناک و متورم می‌شوند و گاهی تورم پلک به قدری شدید است که مانع از باز شدن چشم‌ها خواهد شد.

در چنین شرایطی با مصرف دارو اوضاع بیمار به مرور زمان بهتر می‌شود، اما حساسیت به نور تا مدتی ادامه دارد و فرد علاوه بر مصرف قطره‌های تجویزی باید از عینک‌های آفتابی پولاریزه و تیره استفاده کند؛ حتی در محیط خانه و هنگام شب که هوا تاریک است چون کوچک‌ترین نوری آزاردهنده است. بد نیست بدانید شیشه‌های آینه‌ای این عینک‌ها نور بیشتری را منعکس کرده و از چشم‌ها محافظت می‌کنند. البته بقیه این عینک را مثل آینه می‌بینند.

اگر دارویی باعث ابتلای شما به فتوفوبی شده است، با پزشک خود صحبت کنید تا نوع داروی شما را عوض کند و داروی دیگری به شما دهد.

حساسیت به نور | درمان فتوفوبیا

در برخی موارد، استفاده از یک لنز رنگی همرنگ چشم، توسط پزشک توصیه می شود.

اگر کسی به طور طبیعی نسبت به نور و روشنایی حساس است، باید عینک آفتابی بزند، به خصوص عینک های ضد اشعه ماورای بنفش، کلاه لبه دار بپوشد و از قرار گرفتن در محیط های پر نور خودداری کند.

همیشه اگر دچار یک مشکل چشمی مثل حساسیت به نور شدید، نزد پزشک روید، حتی اگر فکر می کنید مشکل حادی نیست
عینک آفتابی خوب بزنید. اگر چشمان حساس به نور دارید، عینک آفتابی با خصوصیات زیر لازم دارید: شیشه‌های آن باید لااقل ۹۰ درصد پرتوهای فرابنفش آفتاب را دفع کند. این شیشه‌ها علاوه بر اینکه دید شما را در نور شدید راحت‌تر می‌کند، از تشکیل آب مروارید و تخریب سلول‌های حساس چشم جلوگیری می‌کند. شیشه‌ها باید پولاریزه باشند تا بازتاب نور آفتاب هم چشم را نیازارد. عینک‌های پولاریزه مخصوصاً در کنار دریا و روی برف بسیار مفیدند. شیشه‌های آینه‌ای هم نور را بیشتر منعکس کرده و از چشم محافظت می‌کنند. دیگران این عینک را مانند آینه می‌بینند.
هنگام مصرف دارو عینک بزنید. حساسیت به نور می‌تواند از عوارض جانبی برخی داروها، مثل آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدحساسیت‌ها، و داروهای فشار خون باشد. اگر تحت درمان با یکی از این داروها هستید، بیشتر چشمانتان مراقبت کنید و در بیرون از خانه عینک آفتابی بزنید. حتی ممکن است نیاز به عینک کمتر تیره‌ای داشته باشید تا در مکان‌های پر نور بزنید.
 

تشخیص حساسیت چشم به نور

برای تشخیص حساسیت چشم به نور (فتوفوبیا) باید مواردی مانند سابقه خانوادگی و علائم آن، معیانه چشم، سنچش وحدت بینایی، سنجش میدان بینایی، تست تمرکز، تونومترغیر تماسی، لامپ اسلیت یا شکاف انجام شود و توجه داشته باشید که این آزمایشات در کلینیک های مجهز و معتبری صورت بگیرد که تشخیص درستی حاصل شود.

آنلاین سلامت